«Оларды жәһаннамға таста!» деген әмір келеді...
Бұл дүниеде күнә жасағандар жәһаннамға әкетіліп бара жатқанда:
«Уа, Мұхаммед! Уа, Мұхаммед!» деп бақырып, құлындаған дауыстары шығады. Бірақ тозаққа жақындап тозақ періштелері көрінгенде олар мұны ұмытып қалады.
Періштелер:
– Сендер кімсіңдер? - деп сұрайды. Олар:
– Біз өздеріне Құран түскендерденбіз және Рамазанда Ораза ұстағандарданбыз, - дейді.
Періштелер:
– Құран Кәрім Мұхаммедтің (с.ғ.с.) үмметтеріне түскен ғой, - дейді.
Сонда Пайғамбарымыздың (с.ғ.с.) есімін естеріне қайта түсіріп:
– Біздер Мұхаммедтің (с.ғ.с.) үмметіненбіз, - дейді.
Періштелер:
– Құран Кәрімдегі Алла Тағалаға қарсы шыққандардың жағдайын білдірген аяттардан хабарларың бар ма еді? - деп сұрайды.
Олар:
– Бар. Бірақ біз ғапылдыққа салындық. Шайтанға мойынсұндық, - дейді.
Өздерінің сол күйлеріне қатты өкінеді. Періштелерден рұқсат сұрап, өкініштен ұзақ жылайды. Жылай-жылай көз жастары таусылады. Сосын көздерінен қан аға бастайды.
Сонда періштелер оларға:
– Босқа жылайсыңдар. Егер дүниеде осылай жылағандарыңда пайдасы болар еді, қазір жыламайтын едіңдер, - дейді.
Сосын періштелерге:
«Оларды жәһаннамға таста!» деген әмір келеді...
